Sunday, November 6, 2011
Monday, September 26, 2011
నిన్నే చూసి మనసంది...
నీలా నువు లేనే లేవు ఏమైందీ?
నీకై నీవు ప్రశ్నయితే...
ఎలా? మది ముంచేస్తుందీ.. వరదై!
కష్టాలు కన్నీళ్ళన్నీ కమ్ముకున్న వేళ!
నీ మనసే ఓదార్పల్లే మారుతుంది చూడు..
చెంపల్ని తాకుకుంటు కారేటి కన్నీళ్ళు!
చిరుగాలి తాకగానే తొనికిసలాడు.
నిశిలోన నిలబడి వుంటే వెలుగులు రావు!
మినుగురులా నీకైనీవు వెలుగుతు నిశినే దూరంగా పంపు.. ||నిన్నే చూసి||
కన్నీరు సంద్రంలాగ నిన్ను చేరు వేళ!
తీరంలా సంద్రానికి హద్దుగీసి చూడు.
లోకంలో కష్టాలంటూ లేనివారు ఎవరు?
నీకొచ్చిన కష్టం చూస్తే చీమకన్న చిన్నది!
బాధల్ని మోస్తూవుంటే... బరువై నిన్ను కూల్చుతుంది!
ధైర్యంగా ఒడుపుగ పట్టి గిరగిర త్రిప్పి దూరంగా విసురు..
ఓహో............ లా లా ల ల లల్లలాలె
ఓహో.........
ఈ చిన్ని జీవితాన్ని అందంగా నువు మలుచుకొని...
అందరితో చేతులుకలిపి చిరునవ్వులతో ముందుకు సాగిపో .... ||నిన్నే చూసి||
Friday, September 9, 2011
ఇదే...నిజం!
అపుడు చెప్పలేకపోయిన నా మనసు,
నువు ఎప్పటికైనా వస్తావనే ఆశతో మూగబోయింది.
నీవులేని క్షణాలు నను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసాయి,
అది నిజమేనన్న బ్రమలో ఇంకొన్నాల్లు గడిచాయి,
ఆ అబద్దపు జీవితంలో ఒక్కోక్షణాన్ని యుగంలా గడిపాను...
వెలుగులో చీకటిని చూసాను,
నీటిలో ఎండమావిని వెదికాను,
పట్టపగలు వెన్నెలకై వేచాను,
నడిరేయిలో నీకై ఎదురుచూసాను,
నీ పేరునే రాస్తూ పరవశించిపోయాను,
అనుక్షణం నీరాకకై పరితపించిపోయాను,
ఇంకొన్నాళ్ళు ఇలానే వుండివుంటే....
నేటి నిజానికి చేరుకోలేకపోయేవాడ్నే!
మెల్లగా...పని వ్యాపకమైంది,
పెళ్ళితో నిజమైన ప్రేమ దొరికింది,
ఇక ఆ తర్వాత ఎపుడూ ఆ అబద్దపుజీవితం,
నా కలలో కూడా కనిపించేంత ధైర్యం చేయలేకపోయింది.
అబద్దమా......
ఇప్పుడు నీవెక్కడున్నావు?
ఒకవేళ నాప్రక్కనే ఉన్నా ...నా ఎదుటికిక ఎప్పటికీ రాకు....
Wednesday, September 7, 2011
గతాన్ని త్రవ్వి చూసా...
జ్ఞాపకాల రాశులు బయటపడ్డాయి.
బాల్యం తప్పటడుగుల గురుతులు ఒకప్రక్క,
యవ్వనం తొలినాళ్ళ పులకింత ఓ ప్రక్క,
నాకోసం అమ్మపడిన కష్టమోప్రక్క,
నాన్న ఆలోచనల అంతరంగమోప్రక్క,
తొలిసారి నను ఆకర్షించిన చిరునవ్వులోప్రక్క,
స్నేహం పంచిన ఆప్యాయతోప్రక్క,
దూరమైన స్నేహితుల పిల్లుపులోప్రక్క,
నానుండి దూరమైన ప్రేమ పలకరింపులోప్రక్క,
తొలిసారి నీ నోటి నుండి జాలువారిన పలుకులోప్రక్క,
ఆ మాటలనే తలుచుకుంటూ గడిపిన తలపులోప్రక్క...
తప్పుచేసా......
గతాన్ని త్రవ్వి తప్పుచేసా...
క్షణాలు గడుస్తూ వుంటే,
గతం ఊబిలోకి కూరుకుపోతున్నా...
ఎంత ప్రయత్నించినా ప్రస్తుతానికి రాలేకపోతున్నా.....
Monday, September 5, 2011
Saturday, September 3, 2011
Friday, September 2, 2011
Sunday, August 28, 2011
Friday, August 26, 2011
ఆశల పల్లకిలో ఊరేగే,
మధ్యతరగతి మహారాజుల వైభవం!
మాటల గారడీ,
మోసాలతో బురిడీ,
అయినా మారదు ఓటును అమ్ముకునే,
ఓటు వ్యభిచారుల ఒరవడి.
ఇదీ నా దేశం తీరు!
అధికారం పసలేదు,
రాజకీయం విలువలేదు,
ధనదాహం తీరిపోదు,
కుటిలనీతి మారిపోదు
పెదవులపై ధరహాసం,
మనసు నిండా కల్మషం.
ఇదీ నా దేశం తీరు!
కళ్ళుండీ చూడలేని,
కసిలేని జనాలు,
బొంకంతా బయట పడినా,
సిగ్గుపడని నాయకులు.
విలువలకు అర్థం తెలియదు,
రాజ్యాంగం భావం పట్టదు,
అభ్యుదయం పై ఆసక్తే లేదు,
ఇదీ నా దేశం తీరు!
ప్రతి మనిషినీ కబలించిన కరుణలేని ధనదాహం!"
Thursday, August 25, 2011
"కుడిని ఎడమగా చూపగలదేకానీ,
లేనిది ఉన్నట్లు చూపలేని,
నేటి సమాజంలోని నిజాయితీ కల ఒక సాధనం.
దీనికి,
నీలోని లోపాల్ని దాచటం చేతకాదు!
నీలోని సంతోషాన్ని ఆపటం వీలుకాదు!
నిన్ను నిన్ను గా చూపుతుంది,
అందంగా వున్న వాళ్ళు ముందున్నా,
అందవిహీనమైన వాళ్ళు ముందున్నా,
ఒకేలా ప్రతిస్పందించే సమానత్వ ప్రతీక ఇది.
నీవంటే ఎంటో ఈ అద్దం మాత్రమే చెప్తుంది.
ఒకసారి నిజాయితీగా యీ అద్దం ముందు నిలబడి,
ఇప్పటి వరకు నువ్వేం చేసావో చెప్పు.
మంచి చేస్తే నిన్ను నువ్వు చూసుకొని సంతోషించు,
చెప్పుకోలేని పనులేమైనా చేస్తే ఇక,
ఎప్పటికీ యీ అద్దం ముందుకు రాకు!
ఒకవేళ వస్తే యీ అద్దం నిన్ను చూసి ఖచ్చితంగా అసహ్యించుకుంటుంది!"
"చెప్పలేను ఈ బాధని,
నీవులేని గుండె కోతని.
ఎన్నాళ్ళిలా...ఆ
ఎన్నేళ్ళిలా...ఆ
ఉండాలి ఒంటరి 'నేను'లా..... ||చెప్పలేను ఇది||
ఎడారిలో ఏకాకిలా వున్నాను నేనీ రోజు,
ఏ శాపమొ వరమై వచ్చి,
చిరునవ్వుని చిదిమేసింది!
నను చేరిన వెలుగుని కసిగా,
కన్నీటితొ తరిమేసిందీ! ఈ... ||చెప్పలేను ఇది||
ప్రతిక్షణం నీ జ్ఞాపకం వెంటాడుతుంది నన్ను,
ఈ...వేదన నను వెంటాడి,
నరకానికి తరుముతువుంది!
విసుగొచ్చిక నన్నేచేరి,
నాలోనే కొలువయ్యిందీ...ఈ.. ||చెప్పలేను ఇది||"
Wednesday, August 24, 2011
"కొంటెతనం కోరలు చాచి ఆడతనాన్ని అల్లరి చేస్తే,
అమ్మతనం ఆవేదన పడదా!
నీ తల్లి సిగ్గు పడదా!
ఆడదీ ఓ మనిషే!
తనదీ మనలాంటి మనసే!
తాతలనాటి కట్టుబాట్లు,
అమ్మమ్మల చీవాట్లు,
ఆడపిల్లల్ని తమ ఇళ్ళలోనే బందీలుగా చేస్తే!
ఆ ఇంటి ముంగిళి దాటి వచ్చి,
ఈ ప్రపంచాన్ని పరవశంతో చూడటమే నేరమైపోతుంది!
మానవత్వం నటిస్తూ...
మన మధ్యనే తిరిగే,
మనుషుల్ని నమ్మటమే పాపమైపోతుంది!
ఉగ్గుపాలను పోసి,
ఊసులే చెప్పి,
కంటి రెప్పల్లే కాచి,
కనుపాపలా చూచి,
ఇన్నేళ్ళూ పెంచిన మాతృమూర్తి గుండెకోతను,
ఎవరు మాణ్పగలరు?
అడిగింది కాదనక,
అల్లారు ముద్దుగా...
తన గుండెల్లో దాచుకున్న,
ఆ కన్నతండ్రి శోకాన్ని ఎవరాపగలరు?
ఈ గాయాలిక జ్ఞాపకాలై పోవాలి!
ఇలాంటి మానవ మృగాలను శిక్షించటానికి,
నేను నమ్మిన దేవుడు కాలరుద్రుడై రావాలి!"
Tuesday, August 23, 2011
"సాగరకెరటం చేసే పయనం,
ఒదిదుడుకులతో సలిపెను సమరం!
మండే ఎండకు ఆవిరి ఆయువు...
మేఘమై సాగి చినుకులా మారి,
అలలపై చేరి కెరటమై సాగు..
అలుపెరగక చేసే నిత్య పోరాటం!
పండు వెన్నెలలోన వెండి వెలుగులు చిమ్మి,
సూర్యోదయాన పసిడి కాంతులను కలిగి,
ఒడ్డుకు చేరి ఎన్ని కబురులను తెచ్చావు?
తెలుసుకునేంతలో సమయమేలేనట్లు తిరిగెళ్ళిపోయావు!
విరామమెరుగని పరుగు ఎందుకు నీకు?
కోపమొస్తే నీవు ఉప్పెనౌతావు!
నీ ఉప్పెనకు బలి అయిన వారి కుటుంబాల,
కన్నీటిని మ్రింగి ఉప్పగుంటావు!
ఎన్నెన్ని బాధలో నీ చలన గమనాన!
ఎక్కెక్కి ఏడ్చావో ఇంతగా లోలోన!
నీ పరుగునాపితే చినుకైనా రాలదు!
నీ గుండెనిండా అంతా కన్నీరేనా?
కించిత్ మంచినీటి జాడైనా కనిపించదెందుకని?
నవ్వినా ఏడ్చినా కన్నీళ్ళే వస్తాయనుకొని...
ఇదంతా నీ సంతోషమే నని భావించనా!
ఏది ఏమైనా నీ అలుపెరుగని పరుగులకు ఇవే నా కృతజ్ఞతలు..."
పల్లవై మారెగా.. నీ పలుకులే,
చరణమై చేరుతా వెనువెంటనె..
మనమిద్దరం పాడుదాం ఈ పాటని.
మన మనసుతో కూర్చుదాం సరిగమలని... ||పల్లవై మారెగా||
తొలి చరణంలో చేర్చుదాము!
ఒక కలలాగ సాగిన పరిచయాన్ని.
ఆ పరిచయాన ఒకటల్లే మారిన,
మనసులు చెప్పిన మధుర భావనని.
అంతులేని ఆ సంతోషాలను,
ఏర్చి కూర్చి ఇక ఆపుదామిలా.... ||పల్లవై మారెగా||
మలి చరణంలో పొదుగుదాము,
మన ప్రేమలొ విరిసిన పరిమళాలను,
ఆ పరిమళాలతో కలసి ఇంతలా,
గుభాలించిన హృదయ స్పందనని.
మన తనువులు ఒకటై చేసిన,
అల్లరితోటి ముగింపునిచ్చేద్దాం చిరు సిగ్గుతో... ||పల్లవై మారెగా||
"అదిగో ఆకాశాన అందాల తార!
ఇదిగో నా ప్రక్కన ఆ వెలుగు జాడ!
కన్నుల్లో వెన్నెలలు,
నవ్వుల్లో సరిగమలు,
నువు చూసే చూపుల్లో,
మది మీటే భావాలు... ||అదిగో ఆకాశాన||
తప్పస్సులెన్నన్ని చేసానో!
యీ జన్మలో నిను చూసాను!
మామూలు అమ్మాయి లానేనువ్వున్నా!
ఆ నవ్వులో ఎదో గమ్మత్తు వుంది!
యీ క్షణాలు ఇలానే,
ఉండే వీలే లేదా...ఆ..? ||అదిగో ఆకాశాన||
కూర్చున్న చోటే శిలనైన!,
ఏ మంత్రమేసావె చినదానా!
ఇవ్వాళ నా గుండె గువ్వల్లె మారి,
నా మాట విననంటు మారాము చేసి,
నీ మనసే తన తోడంటూ,
ఇక ననే వీడెనుగా...ఆ.. ||అదిగో ఆకాశాన||"
Monday, August 22, 2011
"నీవు నిలిచిన చోటుకైనా కొంత రక్షణనివ్వలేవా?
నీవు పీల్చే గాలి సైతం ధరణి చేసిన దానమేగా!
ఆకలంటే పండ్లనిచ్చెను!
దాహమంటే నీటినిచ్చెను!
ప్రాణమంటే వాయువిచ్చెను!
తనను తనివితీరా చూడమంటూ తిరగటానికి చోటునిచ్చెను!
భగభగ మండే అగ్నిగోళమై,
హృదయాంతరాలు సలసల కాగినా,
ఉప్పెనలెన్నో ఉపద్రవాలై అణువణువునా..
నిలువెల్లా గాయాలే చేసినా!
పచ్చదనాన్ని తనపై కప్పి,
తన బాధలనంతా గతమని మరచి,
తరంతరంగా నిరంతరంగా...
సాగే యీ తన పయణంలోన...
ఈ పుడమితల్లి పాలు త్రాగుతూ,
తన రొమ్ములనే తంతున్నాము!
ఖనిజాలంటూ కుళ్ళబొడుస్తూ,
తన రక్తాన్నంతా తోడుతున్నాము.
ఇన్ని బాధలకంటూ ఓ కన్నీటిని కార్చితే,
సునామి అంటూ పరిగెడుతాము,
తన బాధనంతా దిగమ్రింగి ఓ చిన్న నిట్టూర్పునే వదిలితే,
టోర్నడోలంటూ బయపడుతాము.
చివరికి! కనికరించని భూమాతంటూ శాపనార్థాలు పెట్టేస్తాము!
ఇప్పటికేమీ మించిపోలేదు!
అలా అని ఊరుకునేందుకు సమయమూలేదు!
కనిపించని ఆ దేవుని రూపం,
ఈ భూమాతని ఎరుగు!
నీ తప్పులకంటూ ఓ మొక్కని నాటితె,
అది ఇచ్చే వాయువు నీ ప్రాణం విలువ!
పురిటి నెప్పులు రోజూ పడుతూ,
మన పాపాన్నంతా కడుపున దాస్తూ,
ఇంకా ఎన్నాళ్ళని భరిస్తుందో!
ప్రేమగా చూస్తే ప్రశాంతతనిస్తుంది,
కాదని ఇదేతప్పు మళ్ళీ మళ్ళీ చేస్తే,
సమస్త ప్రాణకోటికే మరణఘంటికలు మ్రోగిస్తుంది ఖబడ్ధార్!!! "
Sunday, August 21, 2011
"కనురెప్పల మాటున కొలువైన కన్నీటిని,
ఎన్నాళ్ళని ఆపి ఇలా ఆవేదన పడతావు?
వెలుగులో చీకటిని చూస్తూ,
చీకటి దారుల్లో పరుగులు తీస్తూ...
చెలిమి చిరునామాలు చెరుపుకుంటూ,
కాల గమనంలో నలిగిపోతూ...
మనసుని కొలిమిగా మార్చుకొని,
హృదయాన్ని రాతిలా మలచుకొని,
గతానికి సమిథలా మారుతావా?
భవిష్యత్ అంతా మైనమై కరిగిపోతావా?
ఆశ-నిరాశల మధ్య పావులా మారినా!
గతజన్మ పాపాలకంటూ ఇలా బందీ అయినా!
విధి ఆడే వింత నాటకంలో...
ఇవికూడా ఊహించని మలుపులే!
కన్నీటి స్నేహాన్ని, కష్టాల చెలిమినీ మరచిపో...
విచ్చుకొనే పూల పరవశాలను,
ఎగిసిపడే అలల అల్లరి ఆటలను,
మేఘాల మాటున ఆ చందమామ దోబూచులాటలను,
మనసుతో చూడు...
అడుగడుగునా ఆటంకాలే!
అయినా పరిగెట్టాలనే ఆరాటాలే!
ఇదే జీవితం! ఇదేమిటని ఆలోచించటం అవివేకం!
కష్టసుఖాలతో మమేకమైపోవటమే మన ధర్మం.
మానవ ధర్మం!"
నా కవితాభిమాన స్నేహితుడు గవిరెడ్డి వెంకటరమణ కోరికపై వ్రాసిన కవిత ఇది...
"నీవు నీవేనా రా చిట్టికన్నా?
లేక మా ఇద్దరి ప్రేమను కలుపుకొని,
మైమరపించే నవ్వులతో మా ముందుకొచ్చిన వరాల మూటవా?
నీ అల్లరిలో నా పసితనం ఉంది!
నీ రూపంలో మీ అమ్మ సుకుమారముంది!
నీ చిరాకులో మా నిర్లక్ష్యం కనిపిస్తుంది.
ఆ బోసి నవ్వులలో మా ప్రేమ కనిపిస్తుంది.
నీ సంజ్ఞల భాష మాకు అర్థంకాదు,
కానీ దాని మరమార్థాన్ని మాత్రం అర్థమయ్యేలా ప్రవర్తిస్తావు.
నీకు మాటలు రావని ఎవరన్నారు?
వాటిని అర్థం చేసుకొనే పరిజ్ఞామే మాకు లేదురా!
మేము కనబడకపోతే నీలో కనిపించే ఆరాటం!
కనపడిన వెంటనే నీ మోమున మెరిసే వెన్నెల...
ఎన్ని సార్లు చూసినా తనివి తీరదురా బుజ్జి తల్లీ...
నీ రాకతో మా జీవితాలలో సంతోషాన్ని నింపావు.
ఈ ఆనందం నిండు నూరేళ్ళూ ఇలానే వుండేలా చూడమని,
ఆ దేవుడ్ని ప్రార్థిస్తూ.......
మా గారాల పట్టి "కుసుమాంజలి"కి ఇదే నా కవితాంజలి...
ఇట్లు,
మీ నాన్న. "
"చేజారిన సంతోషపు ఆనవాళ్ళు వెదికేందుకు,
వీలు ఇప్పుడు దొరికింది!
బాధ్యతలు వదిలివేసి,
వయసుని ఇక సగంచేసి,
కరిగిన కాలంలో కలలా చేరే,
వీలుందంటే మా జోరుకు మళ్ళీ ప్రాణం వస్తుంది!
.
.
.
అందాల వెంట పరుగులు,
చుర చుర చూపుల పలకరింపులు,
ఆటలు,స్నేహితులతో ఆటవిడుపులు,
అమ్మాయిల పరిచయం కోసం పడే పాట్లు.
పుస్తకాలకు సెలవిచ్చి,
పుత్తడి బొమ్మల్ని చదువుతుంటే,
ప్రతి పేజీ మిస్టరీనే!
అంతులేని హిస్టరీనే!
దిశా నిర్దేశం లేదు,
లక్ష్యం అసలే లేదు.
ఇప్పుడొక్కసారి ఆలోచిస్తే!
ఆ చిలిపితనపు సవ్వడిని చేయాలన్నా చేయలేని ఒంటరితనం.
ప్రతిరోజూ ఆవిరైపోయే అసహజత్వం.
.
.
.
జీవితంలో అవి తిరిగి రాని రోజులు!
అందుకే... ఎన్నటికీ మరపురాని మధుర స్మృతులు..."
Saturday, August 20, 2011
"నాలో జరిగే అంతర్మధనం,
ఎందుకు? అనే ప్రశ్నకే ప్రశ్న!
సమాధానం దొరికేలోపు ఏమౌతుందోనని,
కలతేచెందని మనసు తోడుగా...
కన్నీటి గాయాల్ని మానుపుకుంటూ,
చిరునవ్వుల పూదోటల్ని పెంచుకుంటూ,
సంతోషం లక్ష్యంగా!
ఆత్మ విశ్వాసమే ఆయుధంగా!
నా అడుగులు ముందుకేస్తూ,
ప్రతి మనసునీ పలకరిస్తూ,
సాగే యీ ప్రయాణంలో,
శత్రువులూ స్నేహితులే!
వైరాగ్యం నను కమ్మి,
ఆ దైవమే దిశానిర్ధేశం చేస్తే,
నా మనసేనా ఆలి!
యీ శరీరమే నా తండ్రి!
నా ఊపిరే నా తల్లి!
ఇంకేదీ ఒంటరితనం?
ఇక ఏదీ నాలో నిర్వేదం?
ఇక,
అందరూ నా తోడే....
నాకు దిక్కు ఆ దేవుడే!"
నువ్వేం చేసావ్? అని అడుగుతుంటారు!
????????????????????????
కాని నేను ఏం చేయలేదో చెప్తాను...
స్నేహం ముసుగులో నమ్మక ద్రోహం చేయలేదు!
ప్రేమ పేరు చెప్పి ఏ మనసునీ మోసం చేయలేదు!
మాటల్లో మాధుర్యం చూపి హృదయంలో వికారలన్ దాచలేదు!
సేవచేస్తానని అందలమెక్కి ఎవ్వరి నోట్లో మట్టికొట్టలేదు!
సహాయమంటూ దగ్గరికొచ్చిన వారికి మొండిచేయి చూపలేదు!
తల్లిదండ్రులను విస్మరించి నా ఉన్నతినే కోరుకోలేదు!
గాల్లో మేడలుకట్టి ఎన్నడూ మేఘాలపై విహరించలేదు!
డబ్బుకు ప్రాధాన్యమిచ్చి అనుబంధాలను నిర్లక్ష్యం చేయలేదు!
ఓటు ని నోటుకు అమ్మి ప్రజాస్వామ్యాన్ని వ్యభిచరించలేదు!
పరుల సొమ్ముకు ఆశపడి నా వ్యక్తిత్వాన్ని మంటగలపలేదు!
అన్నింటి కంటే ముఖ్యంగా.........
మనమంతా సమానం అనేవిషయాన్ని కలనైనా మరువలేదు!
"ఊపిరే పోతుందన్నా నా కళ్ళల్లో బెదురేలేదు,
నా నీడ నన్నే విడినా నా పయనంలో మార్పేలేదు!
యీ దేశభద్రతకే మీ అధికారాన్ని ప్రశ్నిస్తున్నా.
వెనుతిరగని పోరాటానికి శంఖారావం పూరిస్తున్నాను. ||ఊపిరే పోతుందన్నా||
కలలెపుడూ కల్లలు కావు,
ప్రజలే నా వెంటేవుంటే.
ప్రజాస్వామ్య మంటే నేను,
పాతర్ధాన్నే చెబుతున్నాను.
మా లక్ష్యం సేవే అంటె నమ్మేటందుకు ఎవరూ లేరు!
మీ పద్దతి మారకపోతే పోరాటం లో మార్పేలేదూ......... ||ఊపిరే పోతుందన్నా||
సిగ్గంటూ లేనేలేని,
నీతిమాలిన నేతలు మీరు.
నా పద్దతి మారాలంటూ,
ఎన్నాళ్ళని ఇక శాసిస్తారు?
ఇన్నాళ్ళ నా జీవితమంతా సమాజ సేవకు కేటాయించా,
ఇక ముందు దేశం కోసం ప్రాణాన్నైనా అర్పిస్తా నేను! ||ఊపిరే పోతుందన్నా||"
Friday, August 19, 2011
"వినపడలేదా! తన స్వరము,
కనపడలేదా! యువసైన్యం!
ఇక ముందుకే యీ పయనం,
ఆగదు యీ సమరం! ||వినపడలేదా!||
తెల్లదొరలు వెళ్ళారనుకుంటే,
మీరువచ్చి ఇపుడేం చేసారు?
పేదవాళ్ళు ఆకలితో వుంటే,
స్కాములంటు ఎంతనిదోస్తారు?
సాగదు ఇక మీ ఆట!
అన్నా!! అంటాం అంతా. ||వినపడలేదా!||
మీకు మాత్రమే చట్టం చుట్టం,
ఇక ఎక్కడున్నదీ సమానత్వము?
రాజ్యాంగం ఉన్నతమంటూనే,
ఆ పరిధిని దాటిన సాములు మీరు!
అడగటమేనా తప్పు?
లేదా మాకు హక్కు! ||వినపడలేదా!||
మా బ్రతుకులలో వెలుగు నింపమని,
అధికారాలను మీకందిస్తే!
ప్రజాస్వామ్యాన్ని పక్కనెట్టి,
ప్రతిపనిలో డబ్బూని దోస్తారు.
మారకపోతే కష్టం!
ఇక దొంగల రాజ్యం అంతం!
వినపడలేదా! తన స్వరము,
కనపడలేదా! యువసైన్యం!
ఇక ముందుకే యీ పయనం,
ఆగదు యీ సమరం!
అన్నా హజారే దీక్షకు నా పాటతో చెపుతున్నా సంఘీభావం!!!!!!
Thursday, August 18, 2011
"ఎన్నో ప్రత్యేకతలు నీ అడుగుల సవ్వడిలో,
మరెన్నో సందేహాలు నీ మౌనపు చూపులలో!
చురచుర చూపుల మాటున,
తెలియని కోపాలెన్నో!
తీయని నవ్వుల మాటున,
నా మనసెరిగిన మధురిమలెన్నో!
నే చూసిన కోణంలో నీ అందం అపురూపం!
నిదురించే వేళలలో మురిపించే అమాయకత్వం!
కవిలా నిను చేరుకొని,
కవితల్లే నిను శోధించనా!
శ్వాసై నీలో చేరి,
హృదయంలో కొలువుండనా!
ఆకలిదప్పులనెరుగని మంత్రము నాపై వేస్తే,
నిద్రలేని రాత్రులెన్నో నిటూరుస్తూ గడిపాను!
అలక మానేవేళ అచ్చెరువొందే రూపం!
చెంత చేరేవేళ పరిమళాల పన్నీటి వర్షం!
జీవితమంతా నీవై నావెంటే నువ్వుంటే,
నీది కాని మరోలోకం నాకెక్కడ వుంటుంది!"
Wednesday, August 17, 2011
"కన్నుల తమకం,
పరువపు గమకం,
సరసాల సరాగాల సరిక్రొత్త ఊహలకు అర్ధం!
బాధలను తరిమే ఆయుధముండి,
ప్రేమను పంచే ప్రేయసి మనకై,
జీవితమంతా తోడై వుంటే!
స్వర్గపుదారులు తెరిచేటందుకు,
మనకో ఆశను కల్పిస్తుంది.
తనువులు ఆడే దాగుడుమూతలు!
రేయిని మరచి,
నేలను వీడి,
వెన్నెల పరుపుపై అలజడి రేపి,
కోరిక దప్పిక తీరేవరకు,
ఆటను ఆపక కొనసాగిస్తూ,
సరిక్రొత్త మలుపేదైనా వుందా! అనే,
శోధనలోన శృంగార పయనం...
ఎంతసేపైనా తీరని దాహం,
అది ఒక తీయని అనుభవం! "
"జీవితాంతం నీ తోడుంటానని నేను ఇన్ని అడుగులుముందుకేసా...
ఒకేఒక్క తప్పటడుగుతో నాప్రాణాన్ని బలిచేసావ్!
నీ కన్నీటి బొట్టులో నిజాయితీ లేదు,
కానీ నా ప్రేమలో నిజయితీని వెదుకుతూ ఎన్నో పరీక్షలు పెట్టావ్!
నీ మనసులో నాకు చోటులేదు,
నా ప్రయత్నానికి విలువలేదు,
...
...
...
చూస్తున్నా నీ మనసుని యీరోజు నేను నిజంగా!!!!..."
"చెప్పనా? నేను మనిషినని!
చెప్పనా? నాకూ అత్మీయతలున్నాయని!
చెప్పనా? నాదీ నీలాంటి ప్రాణమేనని!
చెప్పనా? నీలాంటి నీతిమాలిన మనుషులవల్ల రోజూ చావలేక బ్రతుకుతున్నానని!
చెప్పనా? రోజు రోజుకూ మా ప్రాణ రక్షణ కరువవుతుందని!
చెప్పనా? మన వెనుక తరాలు కలలుకన్న భారతదేశ ప్రగతి ఇదికాదని!
చెప్పనా? నా యీ ఆవేదనలో నిజం వుందని!
చెప్పనా? నీ రాతిగుండె ఎప్పటికీ కరగదని!
చెప్పనా? నువ్వు ఈ లోకం లోకి వచ్చిన లక్ష్యం ఇదికాదని!
చెప్పనా? నీ మనసంతా అజ్ఞానంతో కప్పివేయబడ్డదని!
చెప్పనా? నువ్వింకా మనిషిగా రూపంతరం చెందలేదని!
చెప్పనా? మరుజన్మకు నీకు మనిషిగా అవకశంలేదని!
చెప్పనా? నేను మరణించిన క్షణం నుండి నువ్వు చస్తూబ్రతుకుతావని!
చెప్పనా? నువ్వు చేసిన పాపాలకు నీ పిల్లలు బలైపోతారని!
చెప్పనా? వాళ్ళు కూడా రేపు నీలానే హంతకులుగా మారుతారని!
చెప్పనా? వాళ్ళకి సమాజం నుండి ప్రేమ లభించదని!
చెప్పనా? నిన్ను కట్టుకున్న నేరానికి నీ భార్య బలైపోతుందని!
చెప్పనా? ఇకనైనా నువు మారకుంటే నీ అంతరత్మకూడా నిన్ను క్షమించదని!
చెప్పనా? నీ మార్పుకి ఇంకా సమయముందని!
చెప్పనా? నువ్వు కలలో కూడా ఊహించని ఓ సరిక్రొత్త రంగుల ప్రపంచం నీకోసమే వేచివుందని!
.........................................................
.........................................................
ఇంతచెప్పినా అర్ధంకాకపోతే నీకిక ఎంతచెప్పినా వ్యర్ధమే!!!!!!!!!!!!!!!!"
Sunday, August 14, 2011
సేవంటూ మీపైస్వారీ చేస్తూ,
చేవలేని మీ బ్రతుకు సాక్షిగా,
రంగుమార్చిన తెల్ల దొరలము...
మీకో నీతి మాకో నీతి ఇదే కదా మా రాజనీతి.
స్వాతంత్ర్యాన్నే సాకుగ చూపి,
తరతరాలుగా ఏలుతువున్నాం!
డబ్బులు దోస్తాం ప్రాణం తీస్తాం,
అడిగినవారిపై నిందలు వేస్తాం...
మీకో నీతి మాకో నీతి ఇదే కదా మా రాజనీతి.
మాపిల్లలకు రక్షణనిస్తాం,
వారేమడిగిన ముందుంచేస్తాం.
మీ డబ్బుతొ మేం కులాసగ బ్రతుకుతు,
మీకళ్ళల్లో కారంకొడుతాం..
మీకో నీతి మాకో నీతి ఇదే కదా మా రాజనీతి.
ఓటు ఓటుకూ వందలనిస్తాం,
ఙ్ఞానంపోయే మందుని పోస్తాం,
మీప్రాణాలను గాలికి వదలి,
మా కుక్కల కోసం లక్షలు పోస్తాం...
మీకో నీతి మాకో నీతి ఇదే కదా మా రాజనీతి.
ధరల బాధలు తట్టుకోలేక,
జీతాలను పెంచాలని అంటే,
పెంచుతూనె కోతలను పెడుతాం!
పనులు మాత్రమేం చేయకుండనే,
మా భత్యాలను అనుభవిస్తాము...
మీకో నీతి మాకో నీతి ఇదే కదా మా రాజనీతి. "
"ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
పేదబ్రతుకులకు విలువేలేదు!
ఇక నీతి నేతలే కానరారు!
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
ఆడతనమేమో అలుసవుతుంది!
అమ్మతనం రోడ్డున పడుతుంది!
వయసు మీరిన అమ్మనాన్నలకు,
ఆశ్రయమే కరువౌతువుండగా...
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
పసిపిల్లలతో రక్తపు ఆటలు!
బడిమొహమెరుగని పేదపాపలు!
కష్టాలను గుండెల్లో దాచుకు,
బ్రతుకులీడ్చు ఈ బడుగు బ్రతుకులకు...
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
యువతరానికేం పట్టకున్నది!
తప్పతాగి తెగతూలుతున్నది!
దేశంకోసం ఆలోచించని,
పండుముదుసలీ నవతరానికి...
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
మంచితనానికి మనుగడలేదు!
దౌర్జన్యాలకు అంతంలేదు!
గూండాయిజమే ప్రజలనుయేలే,
ప్రజాస్వామ్యమే మనముందుంటే...
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
చెడ్డవారికే నేతల అండ!
మన బ్రతుకులకిక మనుగడవుందా!
రక్షకభటులే కాలయముడులై,
జీవితాల్ని చిదిమేస్తూ వుంటే...
ఏదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం?
మతం మంచిని వదిలేస్తుంది!
కులం కంచెలా మారుతువుంది!
పనికిరాని ఈ అడ్డుగోడలను,
కూల్చేధైర్యం చేయలేని....
మనకేదీ స్వాతంత్ర్యం?
ఎవరికి ఈ త్యాగఫలం? "
Saturday, August 13, 2011
"ప్రతి తలపుదీ చిలిపి తనమే...
మనసు నేర్పిన కొంటె తనమే!
కౌగిలి బిగువులు,
చూపుల చురకలు,
మాటల విరుపులు,
మనసుల తగవులు...
మలిచెనిలా నెరజాణలా...
వచ్చేవరకూ ఎదురు చూపులు,
దరిచేరాక ఆదే తుంటరి ఆటలు,
మార్చాయిలా నను సజీవ శిల్పంలా!
పసిపాపను చేసేనీ లాలన,
నను కంటికి రెప్పలా కాపాడాలనే నీ తపన,
నను నీ దాన్ని చేసాయి,
నన్ను నీలో ఐక్యం చేసాయి!"
Subscribe to:
Posts (Atom)