Friday, September 9, 2011
ఇదే...నిజం!
అపుడు చెప్పలేకపోయిన నా మనసు,
నువు ఎప్పటికైనా వస్తావనే ఆశతో మూగబోయింది.
నీవులేని క్షణాలు నను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసాయి,
అది నిజమేనన్న బ్రమలో ఇంకొన్నాల్లు గడిచాయి,
ఆ అబద్దపు జీవితంలో ఒక్కోక్షణాన్ని యుగంలా గడిపాను...
వెలుగులో చీకటిని చూసాను,
నీటిలో ఎండమావిని వెదికాను,
పట్టపగలు వెన్నెలకై వేచాను,
నడిరేయిలో నీకై ఎదురుచూసాను,
నీ పేరునే రాస్తూ పరవశించిపోయాను,
అనుక్షణం నీరాకకై పరితపించిపోయాను,
ఇంకొన్నాళ్ళు ఇలానే వుండివుంటే....
నేటి నిజానికి చేరుకోలేకపోయేవాడ్నే!
మెల్లగా...పని వ్యాపకమైంది,
పెళ్ళితో నిజమైన ప్రేమ దొరికింది,
ఇక ఆ తర్వాత ఎపుడూ ఆ అబద్దపుజీవితం,
నా కలలో కూడా కనిపించేంత ధైర్యం చేయలేకపోయింది.
అబద్దమా......
ఇప్పుడు నీవెక్కడున్నావు?
ఒకవేళ నాప్రక్కనే ఉన్నా ...నా ఎదుటికిక ఎప్పటికీ రాకు....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
good poet i think you fall in love right .........,
Post a Comment